بسم الله النور

استادم می گفت : مثل ی کنسرت می مونه .  ی هم نوازی . ی همنوازی جهانی . 
تو ی کنسرت اگه فقط بخوای به صدای ویولون گوش کنیم ، یا اگه بخواییم فقط به صدای فلوت دل ببندیم ، از بقیه غافل میشیم .
پس در قدم اول باید کنسرتی فکر کنیم .
باید کنسرت بخواهیم تا هم از فلوت لذت ببریم و هم از ویولون.
این قدم اوله . اینکه خودمون رو تربیت کنیم که اهل کنسرت باشیم .
نه تک نوازی  تا وقتی رهبر ارکستر میاد باهاش بیگانه نباشیم .
خب کنسرت توان میخواد نمیشه از هرکسی توقع داشت از کنسرت لذت ببره . باید اهلش بود .
باید تک تک عواملش رو شناخت . باید روی سن رفت . باید با ساز ها آجین شد .
 نمی شه به کسی که تاحالا شیرین ترین چیزی که خورده قند بوده ،بگیم : می دونی عسل چقدر شیرینه ؟!!
بی فایده است . هرچقدر که براش تعریف کنیم  آخرش برای  اون در بهترین شرایط میشه قند !
و این  بی انصافیه که عسل رو  تو ذهن ی نفر قند کنیم . قندی که فقط شیرینه ! اما عسلی که هم شیرینه هم دواست !  هم روان و هم درمانه .
پس  باید ذائقه خودمون رو ببریم به سمت عسل خوری . روبه زنبور دیدن .
روبه  کنسرت رفتن . تا آماده شیم ، باید یاد بگیریم چه جوری لذت ببریم .
گفتم : استاد اگه اهل کنسرت نباشی چی؟ یعنی نمی تونی ازش استفاده کنی ؟
گفت : اگه اهلش نباشی ، مستش نشی خرابت می کنه . سرت به درد می یاد . برات عذاب میشه و تو  حقم داری !
نمیشه ازت خورده گرفت . آدم اگر به جز صدای خودش صدای بهتری نشنوه، ممکنه  توی زمان کوتاه  از صدای خودش لذت ببره اما برای ادامه دادن  کم میاره.
 مثل موج میمونه ! اگه سوارش نشی پرتت میکنه  نه تو دریا  بلکه تو ساحل میکوبدت به صخره ها خردت میکنه . 
پس باید موج سواری یاد بگیری . حاضری ؟ دوست داری سوار ی موج  بشی ؟ خیس بشی تو دریا یی که آخرش نوره ؟ موهات جلبک هایی رو لای خودشون پناه بدن که از جنس بهشته ؟
اما یادت باشه  موج سواری تخته موج می خواد .
 اما  مهمتر ازاون  باید اهل آب باشی . اهل دریا .
اهل ساز باشی . اهل کنسرت . اهل ساز. اونم چه سازهایی 
فلوت و ویلون . دقت کردی بهش ؟؟ یکی ساز بادی . یکی ساز زهی . چه تلفیق زیبایی . عین تضاد هارمونیک . با 2 نوع نت متفاوت  اما  تو کنسرت لذت بخش ترین آهنگ رو میسازه . میگی نه ؟
ی کنسرت گوش کن . ببین میتونی فراموشش کنی . نه ! محاله !
 چه برسه به این که این کنسرت قراره سنش آسمانها و زمین باشه و رهبرش یک مرد نورانی  از قبیله ای که همه آهنگ سازند؟!
 نه . همه صدا هستند . زیبا نیست ؟
و چه گوشی میشه اون گوش ،  که این کنسرت رو بشنوه .
 فکر کن : کلی ساز مخالف ، کلی ساز متفاوت ، کلی سازبزرگ و کوچک کنار هم باشن  تو ی خط .
واییییییی چه شبی میشه اون شب .
و  وقتی اولین نفر دست به ساز میشه ، آدم دلش دیگه تاب نمی یاره .
 نیم خیز میشه رو پا ، سرک میکشه .
 خیلی دیدنیه که اول کی دست به ساز میشه .
 فکر کن !
 تو همه کنسرتها قبل رهبر  سرپرست می ایسته . و همه رو چک می کنه که کی کجا نشسته . بم ها کنار هم و زیر ها کنار هم . تک نواز آماده . تک خون آماده .
دل آدم تاپ تاپ میکنه . عرق میکنی اما از شوق . گوشت منتظره اصوات رو ببلعه .
 نه چشم و گوشت منتظرن.  ننننننننننننه سلول سلولت شده گوش!
 اگه ی نیگا به خودت کنی : می بینی داری با دستانت ،  چشمانت ، قلبت و ... با تمام جودت می شنوی . 
 و واییییییییی از اون موقعی که همه ساز ها رو دست می گیرن .  همه گوش به فرمانن . آماده . پر شور . پر التهاب و مشتاق .
ومن گمان می کنم که اون روز اگه بیاد همه مون ی آرزو داریم :

یک دست جام  باده و یک دست جعد یار               رقصی چنین میانه میدانم آرزوست

پی نوشت ها:

1. آخرای سال هشتاد و پنج مدام در این فکر بودم که امسال چه سالی نام خواهد گرفت .با خودم که حساب و کتاب کردم دیدم چون دو بار در سال روز ولایتعهدی آقامون روداریم حتما آقا اسم این سال رو می ذارن مثلا آمادگی ظهور یا ی چیز مرتبط با ظهور.
2.وقتی اسم امسال شد سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی با خودم گفتم این چه ربطی به اونی که تو فکر کردی داشت؟و کلی از خودم ناامید شدم.
3. اون روز که استادم داشتن اینا رو می فرمودن و من که مشتاقانه گوش می کردم به خودم نهیب زدم که ای غافل! این اتحاد ملی و انسجام اسلامی همون مقدمه ظهوره و تو و شاید خیلیا مثل تو نفهمیدن که آمادگی برای حضور در محضر آقا«عجل الله تعالی فرجه الشریف» چه لوازمی و چه چینشی می طلبه .
4.این اتحاد باید در میان خودی ها باشه و اصلا دنبال اتحاد با غیر خودی ها نگردیم که نه می شه و نه لازمه. اونایی که تو ی این کنسرت می خوان باشن باید آدابش رو یاد بگیرن. پس تا دیر نشده به هم کمک کنیم و بسم الله رو بگیم .

ی بار ی فاتحه برای خودمون بخونیم . برا روح مرده مون . شاید بیدار شد . و برای حسن آقای از نور هم بخونیم شاید ما هم تا رسیدن به نور برامون راهی نمونده باشه .