یا حی حین لا حی
خودش که پدر ندیده بود!
خیلی زود شهید شده بود!
حالا پدر شده بود.
می گفت: چقدر نگاه کردن به فرزند آرامش بخشه. از دیدنش سیر نمی شم!
بغضم گرفت؛ چه پدران بزرگی داشت این مرز و بوم؛
آرام و قرار خودشون رو گذاشتند و رفتند!
برای آرام و قرار من و تو!
