سلام

ممنون از اين‏كه خبرم كرديد؛ گرچه پيش از ان‏كه صفحه‏ي كامنت‏هايم را باز كنم، وبلاگ شما را باز كردم.

خدا مي‌داند كه با كلمه كلمه و بند بند نوشته‏تان را قبول دارم.

راستش را بخواهيد وقتي ديدم اين نوشته را در جواب به من نوشته‏ايد خيلي خوشحال شدم؛ نمي‏دانيد. ممنونم از توجه‏تان.

مشكلي كه وجود دارد تلقي متفاوت بنده و شما از مفاهيمي از قبيل وحدت، ريختن آب به آسياب دشمن، تفرقه و ديگر مفاهيم پايه است.

به نظر شما نوشتن آن طنز سياه وحدت‌شكني است؛ اما به نظر من وحدت‌شكني نيست. به نظر شما اين‌كه آقاي ابطحي بيايد كامنت بنويسد ننگ نوشته‌ي من به حساب مي‌آيد اما من فكر مي‌كنم سكوت در برابر بعضي انحراف‏ها حتا اگر به قيمت كيف كردن حتا دشمنان دين و انقلاب هم باشد،‏ لازم و واجب است.

به نظر من خاطي، گناه‏كار و بي‏توجه به مصالح انقلاب و نظام را بايد سر جاي خود نشاند، در الي كه شما معتقديد بايد سكوت كرد.

خدا مي‏داند در پي جدال نيستم؛ اما مي‏خواهم بدانم گستره‏ي نفوذ نوشته‏ي من كه 24 ساعت هم روي وبلاگم نبود بيشتر است يا گستره‏ي نفوذ نوشته‏هاي تفرقه‏افكن و دشمن‏شادكن خانم رجبي.

باز هم از توجه شما ممنونم. اميدوارم هيچ‏گاه از دعاها و توجه‏هاي امثال شما محروم نشوم.

التماس دعا